چرا زنان نباید عطر بزنند؟ 

معطر بودن، همیشه خوب و پسندیده است و ثواب دارد؛ حتی برای خانم‏ها و در داخل آشپزخانه. در آداب همسرداری و خانواده، افزون بر معطّر بودن برای همسر، خودِ استعمال کردن بوی خوش نیز ثواب دارد و نیکو است.

خود معطر بودن، نیک است و تنها استفاده از آن در وضعیتی خاص، تحریم شده است. به بیان دیگر، این‏گونه نیست که استعمال عطر و ادکلن در مکانی مجاز و در مکان دیگر غیرمجاز و حرام باشد؛ بلکه حتی در پستوخانه و آشپزخانه نیز اگر برای خوشایندی دیگران (نامحرم) انجام گیرد، حرام است. استعمال آن در مواردی که باعث خوشایندی و جلب توجه و استشمام نامحرم گردد، حرام است؛ هر چند در آشپزخانه باشد.

لذا خانم ها نیز می‏توانند در هر مکانی از آن استفاده کنند؛ مگر جایی و یا به کیفیتی که مورد استشمام و جلب نامحرم قرار گیرد. از این رو، استفاده از بعضی عطرها که فقط خودِ فرد، بوی خوش آن را احساس می‏کند (یعنی عطرهای ملایم و خفیف که دیگران آن را احساس نمی‏کنند) برای خانم‏ها اشکال ندارد؛ به خصوص اگر چادر می‏پوشند. در واقع اگر دیگران (نامحرم) این بوی خوش را احساس نکنند، نه تنها مرتکب حرام نشده‏اند؛ بلکه به ثواب نیز نائل گشته‏اند. کافی است از عطرها و ادکلن‏های خفیف و ملایم استفاده کنند؛ به ویژه استعمال بوی خوش، به هنگام نماز و برای همسر ثواب بسیار دارد. اگر دقت کنید، این حالت اختصاص به عطر و ادکلن ندارد؛ بلکه هر وسیله و کاری اگر با رعایت شرایط به کار گرفته و استفاده شود، پسندیده است.

متأسفانه بسیاری از خانم ها در جامعه ما نسبت به این موضوع بی تفاوت هستند و نه تنها در هر محیطی از عطرهای تند استفاده می کنند بلکه آن را وسیله ای برای جلب توجه قرار داده اند، و سر اینکه بوی عطرشان خاص و تک و مشام نواز باشد با هم رقابت دارند و هزینه های زیادی را صرف آن می کنند، اینجاست که این عمل مستحب شکل یک عمل حرام را به خود می گیرد که مورد نفرت خداوند و مایه لعنت فرشتگان می شود. 

استفاده کردن زن از لوازم آرایشى از قبیل: استعمال عطر، کرم، سرمه، حنا و... اشکال ندارد ولى باید آن را در برابر نامحرم بپوشاند